درست مشخص نیست که  به روز بودن و امروزی بودن از چه زمانی در کشور ما شروع شده است. شاید از زمان کشف حجاب . همان وقتی که رضا پهلوی می خواست مانند کشورهای غربی ایران را هم پیشرفته نشان بدهد . همان زمانی که به جای علم، فرهنگ برهنگی رایج شد. امروزی بودن یا همان به روز بودن در لغت نامه هر شخص تعریفی متفاوت دارد  و نفوذ آن تا حدی است که حتی در نامگذاری های فرزندانمان هم  تأثیر گذاشته است. یکی از دوستان نام فرزندان دو قلویش را ماتیکا و آراسپ گذاشته بود.  وقتی از او پرسیدم معنی اسمهایشان چیست گفت : این اسم ها مربوط به دوره هخامنشیان  و خیلی با کلاس و به روز هستند اما دقیق معنی اش را نمی دانم
دراینترنت  اسمها را جستجو کردم؛ آراسپ (نام یکی ازسرداران بزرگ کورش) و ماتیکا (ملیکا).

امروزه بیشتر مردم جامعه ما به دنبال به روزرسانی های بیشتری هستند. در بیشتر آشپز خانه ها وسایلی هست که اصلا مورد استفاده قرار نمی گیرد. پول های هنگفت خرج می شود فقط برای اینکه آشپزخانه شیک تر باشد و در چشم و هم چشمی ها به رخ یکدیگر بکشیم . البته ناگفته نماند که این اجناس باید لوکس و خارجی هم باشند و بدین ترتیب اقتصاد جامعه و خانواده با این طرز فکر بیمار و مصرف گرا فلج شده است.

یکی دیگر از مصادیق به روز بودن را در تغذیه مردم می توان یافت. هر روز بر تعداد برنامه های آموزش آشپزی افزوده می شود و گوشی های بانوی خانواده پر شده از  برنامه های متنوع آشپزی اما برای غذا خوردن به سمت فست فودها می رویم. این همه کلاس آشپزی و برنامه های آموزشی فقط برای کلاس گذاشتن در مهمانی ها و بریز و بپاش کردن و سفرهای هفت رنگ انداختن کاربرد دارد. ورزش نمی کنیم و چاق می شویم اما تمام حواسمان به اندام و وزنمان است . البته برای حفظ کلاس فقط حرفش را می زنیم.  

بدبختی های به روز بودن تمامی ندارد . برای مثال دختری را می شناسم که سه سال است در کنکور شرکت نکرده است.  وقتی علتش را می پرسند می گوید رمانهای مجازی نمی گذارند به درسم برسم . هر وقت تصمیم می گیرم درس بخوانم یک رمان دانلود می کنم وهر روز می گویم از فردا ولی این فردا هنوز برایم نیامده است و اینجاست که به روز بودن آفت زندگی می شود. یک مثال عینی دیگر برای این مسئله همسر یکی از دوستان است. این زوج جوان برای  شروع زندگی زناشویی 5 میلیون تومان وام می گیرند اما آقای خانه تنها برای خرید بازی اینترنتی همه 5 میلیون وام را خرج می کند. سوال اینجاست که قرار است  رسانه ها و امکانات برای زندگی ما برنامه ریزی کنند یا اینکه ما برای آنها برنامه داشته باشیم و با برنامه از آنها استفاده کنیم.

یکی از لطیفه های دهه گذشته این بود که  در ژاپن یا چین  اگر بخواهی کسی را پیدا کنی چون  همه شبیه هم هستن دچار مشکل می شوی اما متأسفانه امروزه در کشور ما این جوک ، جامه عمل پوشیده و همه خانمها وشاید تعدای از آقا یان شبیه هم شده اند. بینی های  سربالا و قلمی گونه های  برجسته،  لب های پروتز شده،  پلک های کشیده . این فرهنگ غلط تا حدی در بین مردم نفوذ کرده است که حتی یک بار جراحی زیبایی ذهن بیمار افراد را ارضا نمی کند و مثلاً خانمی  که  یک بار جراحی زیبایی انجام داده و از عمل بینی اش  بسیار راضی است  باز هم  تمایل دارد چهر ه اش را تغییر بدهد تا شبیه یکی از مدل ها بشود.

همه این هنجار شکنی ها و تحولات فرهنگی با ظهور فضای مجازی و گروه­های اجتماعی  قارچ وار گسترش یافتند.  هر کس با هر سطح سواد و فرهنگی یک گروه در فضای مجازی ایجاد کرد و پیامها ی بی اساس و  بدون توجه به محتوای مطالب انها در کل فضای مجازی منتشر شد و تمام وقت و انرژی نیروی جوان جامعه درعالم مجازی صرف شد. حالا کاربران  اطلاعات غلط و یا تاریخ گذشته  به هم می دهند و خواهان انتشار آن هستند. گاهی هم در همین تبادلات  آبرو و اطلاعات زندگی شخصی دیگران را به حراج می گذارند بدون اینکه حتی لحظه ای به عاقبت این سر گرمی ها بیاندیشند. حمله به صفحه شخصی  اشخاص و فحاشی هم یکی دیگر از دستاوردهای به روز بودن برای جامعه ماست. در بیشتر موارد اگر از کسانی که فحاشی کردند بپرسند چرا این کار را می کنید می گویند  چند نفر قبل از ما این کار را انجام داده بودند .و اینجاست که باید به حال این جامعه گریست. وای به حال نسلی که قدرت تفکر و اندیشه اش را از دست می دهد و کورکورانه به دنبال جریان داغ جامعه می دود.

فرهنگ غنی ایرانی و ادعای قدمت و تاریخ و تمدن ما به جایی رسیده که بسیاری از کاربران فضای مجازی این فحاشی ها را در صفحات شخصیت های مهم خارجی نیز انجام می دهند  و تنها  دلیلشان این است که از افراد ی که پیش از آنها فحش قرار داده بود عقب نمانند. و عجبا از این دلیل محکم و استدلال قوی! درست مثل این است که بگوییم در محل ما سطل مکانیزه هست ولی  چون زباله ها ی افراد قبلی کنار سطل  روی زمین بود من هم این کار را انجام دادم .

رنج فرهنگ امروز جامعه ما رنج بزرگی است. چرا ما نباید خودمان باشیم . چرا همه می خواهند به روز باشند اما فقط از خود بیگانه می شوند. بهتر نیست به جای مثل دیگران بودن و همرنگ جماعت شد به تحول اساسی بیندیشیم؟ اگر به این موضوع بیندیشیم که باید تغییر اساسی را  از خودمان شروع کنیم  و منتظر دیگران نباشیم بخشی از مشکلات جامعه حل خواهد شد. فرهنگ یا همان هنجارهای اجتماعی ابتدا از خود شخص وسپس از خانواده و بعد به جامعه کشیده می شود پس اول باید یاد بگیریم به خودمان احترام بگذاریم بعد آن را در سطح جامعه انتشار دهیم.  زیاد سخت نیست فقط کافیست خودت باشی

یادداشتی از سمیه محبی

انتهای پیام / ن